సుజన జీవనా! రామ! సుగుణ భూషణా! రామా!
సజ్జన జీవితం గడిపిన వాడు, సుగుణాలన్నీ కలవాడు ఎవరైనా ఉన్నారంటే అది శ్రీరామచంద్రుడే. అవతార పురుషుడైనా రావణ వధ జరిగి బ్రహ్మేంద్రాదులు తెలిపేంత వరకూ మానవునిలానే జీవించిన రాముడు పార్వతీ పరమేశ్వరులచే కొలువబడిన వాడు, సజ్జనులను కాపాడిన వాడు, భక్తుల పాలిట చందనము వంటి వాడు, మంచి చరిత్ర కలవాడు, ధర్మపాలకుడు, నిర్మలుడు. గుణాలెంత గొప్పవో రూపము అంతకన్నా రమ్యమైనదిగా యున్నవాడు - చారు నేత్రుడు, రమ్యగాత్రుడు, తారలకధిపతియైన చంద్రుని వంటి ముఖము కలవాడు, దశరథ మహారాజు కుమారుడు, రఘువంశశ్రేష్ఠుడు...
నిజంగా ఈ కర్మభూమిలో జనించిన వాగ్గేయకారులు కొన్ని లక్షల కృతులు శ్రీరామునిపై రచించి ఉంటారు...వారందరిలోనూ శ్రేష్టునిగా నిలిచిన త్యాగరాజస్వామి ఎంత ధన్యజీవి! రాముని ఉపాసన చేసి, మంత్ర సిద్ధి పొంది, ఆ రాముని దర్శించి, అద్భుతంగా వర్ణించి, రామవైభవానికి అక్షర రూపమిచ్చి, సమస్త భోగాలను రామభక్తి అనే భోగం కోసం త్యాగం చేసి నాదయోగంలో తరించాడు. భక్తిబిచ్చమెత్తి రామమంత్ర భిక్షాపాత్రుడు కావడమే కాదు, భవతారకమైన ఆ రామపరబ్రహ్మ తత్త్వాన్ని తనివితీరా అనుభవించాడు. ఆయన సాహిత్యంలో పదాలు ఆయన ఆధ్యాత్మిక సోపానానికి సూచికలు. రాముడు భక్తుల పాలిట చందనమెలా అయ్యాడు అన్న ఒక్క విషయం ఆలోచిస్తే త్యాగయ్య హృదయం అర్థమవుతుంది - ఆధ్యాత్మిక, ఆధిభౌతిక తాపాలకు రామనామమే చందనంలా ఉపశమనం కలిగించేది అన్నది ఆయన జీవితంలో అడుగడుగునా మనకు సుస్పష్టంగా నిరూపించబడింది. అందుకే త్యాగయ్య రాముని భక్తచందన, శ్రితచందన అని అభివర్ణించారు.
ఖమాస్ రాగంలోని సుజన జీవనా అన్న కృతిని బాలమురళీకృష్ణ గారు ఆలపించారు.
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి